Categorieën
Preken

Shift of Consciousness #1

Het is een hele toer om anders te leren waarnemen. Want zorg en ego maken onze blik en ons denken beperkt. Een eerste van twee preken over Marcus 8. Volgende week het vervolg.

In de diensten van 23 en 30 augustus worden er bovendien kinderen gedoopt, wat uiteraard zijn effect heeft op het verhaal.

 

[audio:http://janandriesdeboer.nl/audio/ShiftOfConsciousness1.mp3]

Marcus 8

1 Toen er op een keer weer een grote menigte bijeen was, en ze niets meer te eten hadden, riep hij de leerlingen bij zich en zei tegen hen: 2 ‘Ik heb medelijden met al die mensen, want ze zijn nu al drie dagen bij me en hebben niets meer te eten. 3 Als ik hen met een lege maag naar huis stuur, zullen ze onderweg bezwijken; sommigen zijn immers van ver gekomen.’ 4 Zijn leerlingen antwoordden: ‘Maar hoe zou iemand hen hier, in deze verlatenheid, van genoeg brood kunnen voorzien?’ 5 Hij vroeg hun: ‘Hoeveel broden hebben jullie?’ ‘Zeven,’ antwoordden ze. 6 Hij zei tegen de mensen dat ze op de grond moesten gaan zitten; hij nam de zeven broden, sprak het dankgebed uit, brak de broden en gaf ze aan de leerlingen om ze aan de mensen uit te delen, en dat deden ze. 7 Ze hadden ook een paar kleine vissen bij zich; hij sprak er het zegengebed over uit en zei dat ze ook de vissen moesten uitdelen. 8 De mensen aten tot ze verzadigd waren; de leerlingen haalden op wat er van het eten overschoot: zeven manden vol. 9 Er waren ongeveer vierduizend mensen. Toen stuurde hij hen weg. 10 Meteen daarna stapte hij met zijn leerlingen in de boot en voer naar het gebied van Dalmanuta. 11 Daar kwamen de farizeeën op hem af, en ze begonnen met hem te discussiëren. Om hem op de proef te stellen, verlangden ze van hem een teken uit de hemel. 12 Jezus slaakte een diepe zucht en zei: ‘Waarom verlangt uw soort mensen een teken? Ik verzeker u: aan mensen als u zal zeker geen teken gegeven worden!’ 13 Hij liet hen staan waar ze stonden, stapte weer in de boot en voer naar de overkant. 14 De leerlingen waren vergeten genoeg brood mee te nemen; ze hadden maar één brood bij zich in de boot. 15 Hij waarschuwde hen: ‘Pas op, hoed je voor de zuurdesem van de farizeeën en voor de zuurdesem van Herodes.’ 16 Ze hadden het er met elkaar over dat ze geen brood hadden. 17 Toen hij dit merkte, zei hij: ‘Waarom praten jullie erover dat je geen brood hebt? Begrijpen jullie het dan nog niet, en ontbreekt het jullie aan inzicht? Zijn jullie dan zo hardleers? 18 Jullie hebben ogen, maar zien niet? Jullie hebben oren, maar horen niet? Weten jullie dan niet meer 19 hoeveel manden vol stukken brood jullie hebben opgehaald toen ik vijf broden brak voor vijfduizend mensen?’ ‘Twaalf,’ antwoordden ze. 20 ‘En toen ik zeven broden brak voor vierduizend mensen, hoeveel manden vol stukken brood hebben jullie toen opgehaald?’ ‘Zeven,’ antwoordden ze. 21 Toen zei hij: ‘Begrijpen jullie het dan nog niet?’
 
22 Ze kwamen in Betsaïda. Er werd een blinde bij hem gebracht, en men smeekte hem om de man aan te raken. 23 Hij pakte de blinde bij de hand en bracht hem buiten het dorp. Hij deed wat speeksel op zijn ogen, legde er zijn handen op en vroeg: ‘Ziet u iets?’ 24 Hij begon weer te zien en zei: ‘Ik zie mensen, het zijn net bomen, maar ze lopen rond.’ 25 Daarna legde hij weer zijn handen op de ogen van de blinde. Deze sperde zijn ogen open en genas; hij zag alles nu heel helder. 26 Hij stuurde hem naar huis met de waarschuwing: ‘Ga het dorp niet in!’ 27 Jezus vertrok met zijn leerlingen naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg hij aan zijn leerlingen: ‘Wie zeggen de mensen dat ik ben?’ 28 Ze antwoordden: ‘Johannes de Doper, en anderen zeggen Elia, en weer anderen zeggen dat u een van de profeten bent.’ 29 Toen vroeg hij hun: ‘En wie ben ik volgens jullie?’ Petrus antwoordde: ‘U bent de messias.’ Hij verbood hun op strenge toon om met iemand hierover te spreken. 31 Hij begon hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen zou worden, en dat hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; 32 hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam Petrus hem apart en begon hem fel terecht te wijzen. 33 Maar hij draaide zich om, keek zijn leerlingen aan en wees Petrus streng terecht met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, Satan! Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’ 34 Hij riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: ‘Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. 35 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. 36 Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? 37 Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? 38 Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.’

4 reacties op “Shift of Consciousness #1”

Even kijken voor ik ga slapen en tot mijn verrassing stond er deze preek op je site Jan Andries .Ik ben ‘m natuurlijk meteen gaan horen , ik kan immers niet anders .
Het was voor mij alsof je tegenover mij zit en het mij vertelde zo vertrouwd .
Dat komt omdat ik in mijn lange leven veel van deze dingen mij heb eigen gemaakt bewust of onbewust .Verder zal ik er nu niet op reageren, want ik wil eerst deze preek weer opnieuw horen .
Het is al laat , 23.21 uur zie ik , ik ga naar bed maar eerst een kwartiertje lezen en mijn gebedje zeggen ook voor jou .
Dank je wel voor deze preek Jan Andries,

Attie

Ik was van plan om nu weer naar je preek te gaan luisteren Jan Andries maar las eerst het evangelie van Marcus .
Nu , daar heb ik wel eventjes genoeg aan , de preek moet maar even wachten tot de dag wat verder is .Het is ook wel wat vroeg nu .Maar horen wil ik ‘m vandaag .Het is nu 9 uur .Mijn leven staat een beetje op z’n kop de laatste dagen , ik hoop dat je preek mij een beetje zal helpen .
Maar nu eerst U2 40 .
Dinsdag is het weer september en daar ben ik blij mee. De maanden september en oktober geven mij rust , dat is altijd zo geweest . Hoe dat komt weet ik niet , maar ik ben altijd een beetje tegen de draad in geweest .
Ik probeer het vandaag goede te doen , maar het zal niet meevallen .
Ik ben vandaag de hele dag alleen , en dat vind ik fijn .
Maar echt alleen ben ik nooit , jij weet hoe ik dat bedoel .
Het leven is nog steeds de moeite waard , ik voel mij ook een gezegend mens .
Dank je wel voor je aandeel , Attie

Het is nu midden op de dag Jan Andries , 12.17 en ik heb naar je preek geluisterd .
Weer opnieuw , en het is weer voor mij alsof je tegenover mij zit en het mij verteld.
Maar er is geen ruimte om ook wat te zeggen .
Het is heel anders als je andere preken , ik voel dit niet als een preek, maar als iets wat je mij persoonlijk wilt duidelijk maken .
Maar ik ben er nog niet uit , ik zal het de komende dagen nog minstens een keer moeten horen , maar ik weet nu al dat dit niet genoeg zal zijn .
Ik luisterde met mijn ogen gesloten soms rolde er tranen .
Je weet dat ik voor ik ga slapen aan God mijn dingen toe vertrouw en als ik dat heb gedaan denk ik aan de fijne dingen van de laatste tijd, dikwijls aan de kerkdienst en wat er aan vooraf ging op 15 februari .
Ik sta aan het einde van mijn leven en ik heb grote moeite met alles wat er gebeurt in mijn gezin en familie. Ook dat leg ik voor God neer zo als jij mij een keer hebt gezegd .
Ik moet dus op God vertrouwen in de hoop dat dit vertrouwen niet beschaamd zal worden
Een ding is zeker , ik heb mijn talenten niet in het zand begraven, maar er mee gewoekerd en niet alleen voor mijzelf , en dat heeft mij veel geluk gebracht .
Naar deze “preek ” zal ik nog dikwijls luisteren en ik ben heel nieuwsgierig naar het vervolg hierop komende zondag,
dank je wel , Attie

Het is bijna 4 uur in de middag en weer heb ik naar je preek geluisterd en valt het mij op wat je hebt besproken met de ouders namelijk over het delen .
Mijn inkomen is niet royaal , maar genoeg .
Voor mijzelf heb ik niet zoveel nodig .behalve boeken en wat muziek .
Maar wonderlijk , toen Jan nog werkte als brandweerman werkte ik ook buitenshuis 10 jaar lang . Wij kwamen nooit tekort al gaven wij veel weg.Maar we hadden een groot gezin en wij gaven ze een heerlijke jeugd en dat kost ook .
Dat ging zomaar zonder er bij na te denken en zo gaat het nu nog .
Nu er zulke grote prijzen omgaan bij loterijen hoor ik hier de mensen zeggen ; Ik zou het niet eens willen winnen, wat heb je er aan :
Nou , ik wel zeg ik dan .
Ik zou het weggeven en nog eens weggeven , er zoveel nood in de wereld , ja toch !
Er is een spreekwoord ; Die geeft wat hij heeft, is waard dat hij leeft .
Als ik weer naar deze preek luister , zal ik weer wat anders horen , dat ondervind ik altijd de laatste tijd zoals je wel weet.
Dat maakt het ook zo boeiend voor mij.
Ik dank God dagelijks voor deze zegeningen die het voor mij mogelijk maken .

Laat een antwoord achter aan Attie Binnema Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.