Categorieën

02. Rockdiensten

coexistHet was in de zomer van 2005. U2 trad op in de Amsterdam-Arena, mijn zuster Sarolta, een groot U2-fan, had twee extra kaartjes gekocht en mijn vrouw en ik kregen het voorrecht het zaterdag-concert mee te mogen maken. Tot dan toe vond ik U2 gewoon een goeie band. Bij het concert was ik getroffen. Een opvallend positieve sfeer, de spirituele teksten, de Tien Geboden, geprojecteerd in de versie van de Verenigde Naties (deBono met CoeXisT-band eerste 10 artikelen van de Verklaring van de Rechten van de Mens), een boodschap van liefde en gerechtigheid, een band die steeds volkomen integer met het gejuich omging, sommige teksten regelrechte gebeden, een Bono, die met overtuigende gebaren zijn kloppende hart toonde, die zegende… Ik ervoer het als een geseculariseerde mega-kerkdienst voor 50.000 mensen. Die waarschijnlijk merendeels nooit een kerk van binnen zagen, maar wel dit beleefden. Het roerde me tot tranen toe. De volgende ochtend, op zondag dus, vertelde ik er vol enthousiasme over voor en na de kerkdienst. Het was toen dat het idee geboren werd: een U2-dienst te houden, waarbij die muziek, die je gemakkelijk kunt opvatten als hedendaagse kerkmuziek, ook werkelijk zou klinken in de kerk.

Op 12 maart 2006 was het zover. Mede met behulp van de site atu2.com, waar onder ‘biblical references’ vele bijbelverwijzingen op een rijtje gezet zijn, had ik de songs gekozen waarbij het vervolgens niet moeilijk was schriftlezingen te vinden, want de bijbel bleek misschien wel tekstbron nummer 1 voor U2 zelf te zijn. Het werd een bijzondere ervaring. De belangstelling vanuit de media verraste me, en vooral was geweldig om te ervaren hoe de kerk vol zat met ten dele heel andere mensen dan normaal, die geraakt waren. Terwijl tot voor kort ook ik tot degenen behoorde, die niet wisten hoe in deze tijd aan evangelisatie vorm te geven – terwijl de boodschap van de kerk nog wel zo ijzersterk is – besefte ik zonder daarop uit te zijn een vorm te hebben gevonden, die geheel en al zo werkt. En mocht ik bijvoorbeeld beleven dat ik bij oude mensen op huisbezoek was, die zelf niet geweest waren, maar me wel bedankten voor die dienst die geweldig geweest moest zijn, want hun kleinzoon was sinds jaren weer eens in de kerk geweest, en had kippenvel gehad.

Tot mijn grote verbazing berichtte Trouw vervolgens twee weken later over U2-diensten, die in de Verenigde Staten werden gehouden. Dit had zich gelijktijdig geheel onafhankelijk van elkaar ontwikkeld en zat blijkbaar in de lucht. Paige Blair is degene die in de Verenigde Staten verondersteld wordt de eerste U2-dienst te hebben gehouden. Onlangs heb ik contact met haar gezocht. Zij formuleerde het veel mooier: “I really believe that this is the Spirit moving in mysterious ways”, schreef ze, ik geloof vast dat dit de Geest is die beweegt langs mysterieuze wegen.

Het is vanwege deze transatlantische link, dat ik van plan ben het gedeelte Rockdiensten in de toekomst ook in het Engels beschikbaar te maken. Want er is meer muziek geschikt voor rockdiensten dan die van U2 alleen, en ik wil mijn ontdekkingen graag ook aanbieden aan collega’s die ook bezig zijn met rockmuziek in de kerk aan de andere kant van de oceaan.

bl-dienstDat het met andere muziek dan van U2 ook kan, heb ik intussen denk ik bewezen op 15 oktober van dit jaar, met een Bløf-dienst. De teksten van Bløf zijn officieel niet religieus. Maar ze zijn het inofficieel wel, naar mijn smaak. Dat heb ik laten zien door de teksten van Bløf voluit te laten spreken in een niet minder volle echte kerk. Ik was vooraf in de gelegenheid gesteld contact te zoeken met bassist en tekstschrijver Peter Slager. Hij gaf aan (letterlijk citaat uit een email): “Rest mij je voor nu veel succes met het voorbereiden van de dienst te wensen, ik vind het een eer dat iemand onze muziek en mijn teksten in een levensbeschouwelijk verband gebruikt, want zo zijn ze ook voor een belangrijk deel bedoeld. Het vergroot de betekenis, of liever, het legt een deel ervan bloot.” En toen we later een uur met elkaar spraken, waren we allebei enthousiast over wat we hadden gedeeld. Let wel: ik annexeer Peter niet als christen. Maar dit heeft sterk te maken met wat ik uiteindelijk zoek: oecumene met mensen van buiten de kerk, die al dan niet expliciet geloven, met van mijn kant vol behoud van de christelijke geloofswaarheden.

 

Wat is een rockdienst?

Een rockdienst is een gewone kerkdienst, d.w.z. de gangbare liturgie wordt gevolgd, waarin de gebruikelijke liederen zijn omgewisseld voor de songs van een rockband. Daarbij moet de tekst van een song uiteraard passen bij het moment in de dienst. Bovendien moet er een thematiek in zitten, die ook in de bijbel voorkomt, zodat bijbellezingen en songs elkaar aanvullen. Rockmuziek in een grote zaal op klein volume klinkt niet, dus er is een liefst professionele podiuminstallatie nodig, zodat de muziek de zaal geheel kan vullen, slechts weinig minder hard dan bij een popconcert of in de disco. Het is zeker de moeite waard om ook met beelden te werken: met filmmateriaal of met foto’s. Daarvoor is een goede beamer nodig, terwijl de zaal niet fel verlicht mag zijn. Zelf heb ik intussen een half jaar na de U2-dienst ook nog een Bløf-dienst opgezet en het is niet de bedoeling dat het daarbij blijft.

Hebt u vragen, mail ze mij (zie Contact), dit stelt mij in de gelegenheid de site voor iedereen zo helder mogelijk te maken. Hieronder zal ik binnengekomen vragen zo mogelijk beantwoorden.

Er waren diverse mensen die vroegen naar de OPZET van de U2-dienst waar ik mee rondga. Alhier.

 

Komende rockdiensten, zie Agenda

5 reacties op “02. Rockdiensten”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.