Rosa Ensemble viert 10-jarig bestaan met spectaculair concert

Is er een groep, die de sublieme ritmische wirwar van Gentle Giant, de compromisloze gesel van de latere King Crimson, de ijle vergezichten van RinneRadio, de ruige puurheid van Captain Beefheart en de sprankelende waanzin van Frank Zappa op een eigen manier in het nu vertegenwoordigt? Ja, die is er en heet Rosa Ensemble. Op 8 juni speelden ze in Utrecht een prachtige set met eigen en geleende composities. Weerbarstig, zeker, maar als je tot de liefhebbers behoort van dat soort muziek, word je door Rosa getrakteerd! We hebben hier te maken met een band van wereldklasse. Iedereen die geïnteresseerd is in compromisloos progressieve rock, jazz en wat dies meer zij, zou ze moeten kennen.Mijn eerste associatie was met de Finse avant-garde groep RinneRadio. Ten onrechte onbekend in Nederland, is dit een band die experimenteert met strakke ritmes, hippe samples en ijle basklarinetklanken op een manier die ook visueel aantrekkelijk is. De uitgebreide bezetting van Rosa stond opgesteld met verticale TL-balken her en der op het podium, en de leden hadden kleine mijnwerkerslampjes op de voorhoofden. Al improviserend kwam het concert aanvankelijk langzaam op gang om vervolgens strak voort te gaan en voort. Met schitterende muziek van de eigen Daniël Cross en Floris van Bergeijk en met een mooie keuze van bestaand materiaal van Zappa, Beefheart, maar ook van een Louis Andriessen. In de toegift kwam Hans Dagelet er nog bij, met wie ze hun ‘Selling Hoovers in Mojave’-project hadden gedaan. Muziek van Zappa en Beefheart, waarbij de teksten van de laatste geheel letterlijk in het Nederlands waren vertaald. Het album Shiny Beast van Captain Beefheart (uit 1978) eindigt met een gedicht a-capella voorgedragen door Don van Vliet “Apes-Ma”, over de apenmoeder in haar kooi. Het werd Ape Ma uit de mond van Dagelet, gevolgd door een spetterende improvisatie, waarin Dagelet trompet speelde en als zodanig duelleerde met diverse leden van Rosa, maar ook de band dirigeerde op een manier die aan Zappa deed denken.Dit alles meemakend ben ik ook onder de indruk van de veelzijdigheid van mijn broer Laurens de Boer, die in het seizoen 2003-2004 nog als onderdeel van De Watertoren samen met ondergetekende het project Een Vuurgloed had gedaan, waarvoor 7 hedendaagse componisten nieuwe kerkmuziek hadden geschreven. Geheel anders? Ja, en nee, want ook dit was op zijn eigen manier compromisloos. Ik herinner me bijvoorbeeld een telefoontje van Florian Magnus Maier, die een compositie schreef bij Jeremia 7:29 over de hel. Hij schreef immers voor in een kerk: moest hij zich inhouden? Nee, was mijn antwoord, en het resultaat, de compositie Dzehennem, deed de kerk op zijn grondvesten schudden. Het was voor de aanwezigen een onvergetelijke ervaring.Wat Rosa betreft verheug ik mij op een volgende gelegenheid dat ik me door hen kan laten trakteren. Hieronder de data: