Categorieën
Preken

De PVV-kwestie

Gisteren (27 augustus) stond er in Trouw een ingezonden stuk van mijn hand, de kop is van de redactie:

Vrees voor reacties
“De terughoudendheid van een aantal collega’s om zich vanaf de kansel over de PVV-kwestie uit te spreken, is naar mijn idee ook ingegeven door vrees voor reacties. Zelf heb ik afgelopen zondag gezegd dat een man die woorden als ‘kopvoddentaks’ hanteert niet kan dienen als pijler van een regering waaraan een christelijke partij deelneemt.”

Dit was maar de helft van mijn bijdrage. De andere helft voeg ik er nog graag aan toe. Wat is immers het nut van zo’n mededeling. Toch niet dat in dit geval Jan Andries de Boer er ook wat van vindt?

“Het doen van zo’n uitspraak zie ik als een profetische opdracht, die zin heeft omdat het CDA veel leden kent onder de kerkgangers en deze kunnen protesteren tegen een nog niet voldongen zaak.”

Voor wie het interesseert voeg ik nog de passage uit mijn preek toe die hierover gaat.

Wat is recht? Recht is het omgekeerde van krom, dat sowieso. Recht houdt dus in dat er rechte, dat er goede verhoudingen zijn tussen de mensen. Ieder zijn deel, ieder zijn plaats, ieder een plaats. En als we dan gaan naar ons hier en nu, dan komen we onvermijdelijk bij de kabinetsformatie terecht. Want het is toch een bar feit dat er nu werkelijk gewerkt wordt aan een kabinet dat als het ware gedragen wordt door Wilders, als hij de steker eruit trekt zal het voorbij zijn, en Wilders bepaalt mee welke koers onze regering zal gaan varen. En dat terwijl Wilders een man is die bijvoorbeeld het woord ‘kopvoddentaks’ heeft geïntroduceerd. Dat ene feit zegt genoeg, ik noem niet gauw iemand helemaal fout, maar nu wel. Want een kopvod is dan een hoofddoek. Ik bedoel: ik hou ook niet van de hoofddoek als een verplicht kledingstuk, dat de vrouw haar hoofd moet onttrekken aan de blikken van de man, omdat er anders begeerte voor haar in hem zou kunnen ontstaan. Daar gaan wij anders mee om. Mannen moeten zich maar beheersen. Het is trouwens wel een kolossaal cultuurverschil als je sommige van onze vrouwen daarnaast ziet. Bij ons is het allemaal wel erg geseksualiseerd. Toch is juist zo’n hoofddoek ook een teken dat de seks blijkbaar gigantisch belangrijk is. Zo belangrijk dat er voortdurend een bedekking moet zijn, want zo nee, dan komen er verkeerde gedachten.

Ik hou ook niet van welke vorm van verplichte dracht dan ook en van de boerka allerminst, want dat is toch moeilijk anders te zien dan als een vorm van vrouwenonderdrukking.

Maar het gaat om Wilders, die zo’n woord gebruikt. Kopvodden, dat noem je geen hoofd in dit geval, maar een kop. Kop, dat zeg je bij dieren, zeiden we vroeger. Wij mensen hebben een hoofd en een edel dier als een paard ook. Die heeft ook geen poten, die heeft benen. Kop. En vodden, dat zijn ouwe lappen. De voddenman, die haalde vroeger het afgedragen goed op. Vodden worden gedragen door mensen die geen geld hebben voor goede kleren. Denk aan les Misérables, of wat mensen in concentratiekampen droegen. Het is een schande dat deze man dit soort taal gebruikt. De weg die hij gaat, waarbij mensen worden uitgesloten, afgekeurd en beledigd, is verkeerd, dat is helder. En het is volstrekt onverenigbaar met het christelijk geloof. En dus is het ook onbegrijpelijk dat het CDA, nog altijd een christelijke partij, bezig is met deze man een pakt te sluiten. Ik kan me niet voorstellen dat Jesaja dit bondgenootschap wél goedgekeurd zou hebben. Bedenken we daarbij dat Wilders inderdaad nog steeds van plan is te gaan spreken op Ground Zero, dan komt daarmee ons land in een bedenkelijk daglicht te staan. Vergelijkbaar met het Oostenrijk van Jörg Haider. Ik heb er geen woorden voor.

2 reacties op “De PVV-kwestie”

Je woorden zijn mij uit het hart gegrepen, Jan Andries. De minderwaardige benamingen voor mensen (lichaamsdelen) en hun kleding, de respectloosheid ervan, doet racistisch en fascistisch aan. Gisteren was het voor Erwin Olaf nodig een geëmotioneerd en gloedvol betoog te houden voor tolerantie waar het gaat om homo’s, die op straat genegenheid naar elkaar tonen (en dan hebben we het nog niet eens over een zoen hoor!). Die tolerantie is volgens hem op dit moment op het platteland groter dan in bijvoorbeeld Amsterdam. En hetzelfde lijkt te gebeuren met andere ‘anderen’. Angst als politiek raadgever?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.