07. Recensies

Onder de stippellijn het verhaal dat ik schreef toen ik deze site startte. Ik was toen nog van plan ook op de site recensies te gaan plaatsen. In de tussentijd werd ik gevraagd om medewerker te worden van de web-community “Meer!” van Dagblad Trouw. In de rubriek “Zin in kunst” verzorg ik nu columns waarin ik schrijf over de religieuze of levensbeschouwelijke laag in popmuziek. Links naar deze columns hier. 

============================================== 

Het is aardig om te kunnen vertellen dat ik in mijn leven precies eenmaal gesolliciteerd heb. Dat was in 1980, ik was bijna 19 jaar. Toen heb ik mij bij Trouw aangeboden als pop-recensent. Ze hadden er geen nodig. Als ze er wel een nodig hadden gehad, hadden ze mij te onervaren geacht. Maar er zijn zo van die dingen die blijven kriebelen…

Op dit moment heb ik nog geen recensies te bieden, maar ik heb wel plannen! Als platenmaatschappijen zich uitgenodigd voelen recensie-exemplaren te sturen, dan zal ik zeker recenseren. Denk dan aan muziek met een al dan niet expliciete religieuze laag! Maar ook los daarvan.

Laat ik voor de aardigheid enkele van mijn favorieten noemen. Voor de duidelijkheid: als ik aangeef bepaalde muziek goed te waarderen, zegt dat nog niet meteen iets over wat ik van de teksten vind.

Nummer 1 is sinds jaar en dag Frank Zappa. Zijn muziek, die alle genres omvat, zal mij nooit vervelen. De muzikale wereld van Frank Zappa ging voor mij open op 28 december 1978 toen ik de dubbelelpee “Zappa in New York” in de uitverkoopbak aantrof. Hij kostte f. 6,90. Het nummer “Manx needs women” is ongeëvenaard. Het was de posthume release van “Läther” die mij in oktober 1996 bracht tot het artikel op de kerkpagina van Trouw, dat later in de nieuwsrubriek Middageditie door Harmke Pijpers een recensie genoemd werd. “Hellejazz en Swaggart volgens Zappa”, luidde de kop.

Jazz-rock. Mahavishnu Orchestra blijft bijzonder; John McLaughlin. Softmachine. Een Deense groep Entrance. Kenneth Knudsen en alle bezettingen en aanverwant, waarin hij heeft meegespeeld!

Jazz. Miles Davis, vooral zijn electrische periode (vroege jaren ’70). Chick Corea. Wynton Marsalis. The Brecker Brothers.

Rock. Te veel om op te noemen. Een paar favorieten door de jaren heen zijn: Nina Hagen Band. Santana. Gentle Giant. TC Matic, Arno. King Crimson (zeker ook de huidige jaren!). Toch wel iemand als Lou Reed ook (Rock ‘n’ Roll Animal!). Björk. Radiohead. Queens of the Stone Age. Nu bijvoorbeeld Hard-Fi. En uiteraard ook U2 en Bløf, want daar is veel aan en mee te beleven!

Experimenteel. Holger Czukay.

Punk. Iggy Pop. The Clash.

Soul. James Brown, Prince (toch, ondanks dat maffe ‘tafkap’-gedoe)

Modern Klassiek. Lutosławski, Steve Reich

Klassiek. Strawinski, Bach

Dirigent. Leonard Bernstein

Wereld. Wat grote indruk op mij kan maken is oud-liturgische muziek uit Corsica. Maar er is veel meer, Afrikaanse, Indiase en Indonesische percussie bijvoorbeeld.