In de wereld speelt tegelijkertijd een heleboel. Op het gebied van economische, religieuze en etnische spanningen. In Handelingen 19 vinden we een levendig verslag van een volkshysterie, waarbij die elementen ook allemaal een rol in spelen. Luisteren.
Tegen mijn gewoonte in dit keer een preek in lettertekens. Hij was niet opgenomen, maar er kwamen zoveel reacties op dat ik dacht: hier zullen meer mensen wat aan kunnen hebben. Goed – beter – best? In de bijbel is goed het hoogste! Lees het scheppingsverhaal uit Genesis 1 erbij, zou ik zeggen.
Mozes die op de rots mocht slaan, en toen kwam er water. En Jezus die zei dat er rivieren van levend water stromen uit het binnenste van wie in hem gelooft. Wij kunnen zelf worden als het kruikje van de weduwe van Sarfat. Gevende mensen. Het raakt niet op. Laatste preek (13 maart 2011) uit de serie ‘levend water’. Over o.a. de zonde van de wanhoop.
Zonder geloof in een God die in onze werkelijkheid kan inbreken. En zonder geloof in een vrije wil aan de kant van de mens, waardoor deze creatief kan zijn, hangt de wereld aan elkaar van oorzaak en gevolg. Het leven voltrekt zich puur volgens de wetten der natuur.
“Trouw en toegewijd” was het thema van de gebedsweek voor de eenheid van christenen 2011. We leven momenteel niet speciaal in een gouden tijd qua oecumene. Maar waarom is oecumene zo belangrijk? En hoe kunnen we elkaar als gelovigen van verschillende komaf dienen en verrijken?
Wat is de betekenis van het nu? De hedendaagse mysticus Ekhart Tolle heeft er heel zinnige dingen over gezegd. Maar ook in de bijbel is het nu (Vandaag!) van het grootste belang. Bijvoorbeeld als Jezus zegt dat hij ‘vandaag’ in het huis van Zacheüs moet binnengaan. Preek gemaakt in de tweede week na mijn thuiskomst van Jamaica, en die sfeer ademt het ook helemaal.
Tijdens de eerste weken van mijn verblijf in Jamaica moest ik steeds aan de woorden denken die opgetekend staan in Matteüs 5: “Jullie zijn het licht van (of in) de wereld”. Mijn eerste preek terug op eigen stek.
Â
[audio:http://janandriesdeboer.nl/audio/HetLichtVanDeWereld.mp3]Op 29 augustus ging ik voorlopig even voor het laatst voor in mijn eigen gemeente. Op 4 september gaat mijn vliegtuig naar Kingston. Hoe hebben de westerse landen zich gedragen bijvoorbeeld in Jamaica? Hoe heeft het christelijk geloof daar vaste voet kunnen krijgen (ondanks alles)?
Gisteren (27 augustus) stond er in Trouw een ingezonden stuk van mijn hand, de kop is van de redactie:
Vrees voor reacties
“De terughoudendheid van een aantal collega’s om zich vanaf de kansel over de PVV-kwestie uit te spreken, is naar mijn idee ook ingegeven door vrees voor reacties. Zelf heb ik afgelopen zondag gezegd dat een man die woorden als ‘kopvoddentaks’ hanteert niet kan dienen als pijler van een regering waaraan een christelijke partij deelneemt.”
Dit was maar de helft van mijn bijdrage. De andere helft voeg ik er nog graag aan toe. Wat is immers het nut van zo’n mededeling. Toch niet dat in dit geval Jan Andries de Boer er ook wat van vindt?
Dankbaarheid maakt een mens gelukkig. Dankbaarheid is het omgekeerde van arrogantie. Een preek over dankbaarheid, gehouden in een jeugddienst. Lezingen waren Psalm 131 (daarmee is Herman Finkers zijn sublieme show ‘Na de Pauze’ begonnen) en Lucas 18:9-14.